یاد خدا آرامبخش دلهاست

  خوشبختی گاهی آنقدر دم دستمان است که نمی بینیمش،  حسش نمی کنیم.  چایی که مادر برایمان می ریخت و می خوردیم، خوشبختی بود. دستهای بزرگ و زبر بابا را گرفتن، خوشبختی بود.   خنده های کودکیهامان، شیطنت ها خوشبختی بود.  اما ندیدیم و آرام از کنارشان گذشتیم، چای را به غر غر خوردیم که کمرنگ یا پر رنگ است،  سرد یا داغ است، زور زدیم تا دستمان را از دست بابا جدا کنیم و آسوده بدویم.   گفتند ساکت، مردم خوابیده اند و ما، غر غر کردیم و توپمان را محکمتر به دیوار کوبیدیم.  خوشبختی را ندیدیم یا نخواستیم ببینیم شاید. اما حالا رفیق جانم هر‌کجا که هستی،  هر چند ساله که هستی، ب یاد خدا آرامبخش دلهاست ...ادامه مطلب

بی حسین بن علی احساس پیری می کنم / نی که پیری بلکه احساس حقیری می کنم

گفت سائل از چه رو محکم به سینه می زنی؟ / گفتم از آینه ی دل گردگیری می کنم

عزاداریتان قبول، التماس دعا 

یا علے

یاد خدا آرامبخش دلهاست ...